Beste Eigendom Anders,

Je liet via Jennifer doorschemeren dat er de mogelijkheid is om je per brief te benaderen. Dat doe ik bij dezen. Zoals je weet musiceer en speel en schrijf ik en vroeg je me ook om die reden iets te komen brengen op het volgende festival. Ik zie daar ontzettend naar uit. Precies ook omdat je me vroeg echt goed af te stemmen op wat daar nodig is, wat daar moet klinken. En dus kan ik niet anders, dan mezelf kenbaar te maken en te delen.

Hier Cirkel, in onderstaande link, mijn afstudeerproject in de lockdown en nog zo veel meer. Het vangt een overgave naar het spelen dat zo sterk in me leeft. Wat zowel over de piano als over mijn stem en fysieke spelen gaat.

Ik wou dat ik het allemaal kon laten zien en out in the open kon leven. Ik kan zeggen: het oordeel daarop is zo groot. En met een afhankelijkheid naar mensen die me vertrouwen. Terwijl het alleen maar wil openspatten in het bieden van iets moois. Iets helpends. En terecht dat vertrouwen moet gewonnen worden. Want het leven is geen ponykamp. Want ik heb nu geen eigen huis. En ik ben op zoek een plek om te landen. Dwars door mijn belevenissen heen. Natuur, delen, gesprekken, werken, naar binnen en buiten. Als ik het kon betalen, had ik het nu al gedaan. Als dat niet gaat, is er veel mogelijk, blijkt in grote dankbaarheid. Ik heb nu een residentie, in KLEIN in Scheveningen. Vanuit hier reik ik uit en probeer ik het te worden. Ik heb prachtige teksten. Zoals deze ook. Ik schrijf vanuit de duinen dat ik veel heb meegemaakt. En dat andere mensen misschien banger zouden zijn dan ik als ze in mijn schoenen zouden staan. En of dat terecht is, daar worstel ik mee. Ik zie mijn leven verschuiven van ‘veel kunnen’ naar ‘zelf kunnen’ en ook dat er geen tijd is voor een reflectie als deze. Het is wat het is, geen huis, spaarzaam inkomen, ingelopen kleren. En de vraag of er ergens iets van een onderkomen is waar ik kan opbouwen wat al zo lang in me leeft? Een plek waar verstandhouding en talenten ontmoeten?

Dat is de droom.
En het doet me goed die uit te spreken. Of het nu haalbaar is of niet. Wat is het alternatief en wie dat weet, kan die met me praten?

Want lieve Eigendom Anders,

Als dit een open ruimte is, is dit dan ook een plek voor het uitwisselen van elkaars eerlijkheid? Dat samen gaat over hetzelfde willen, dat er daardoor te leren is van elkaar? Tegelijk ben ik intelligent genoeg om te zien hoe deze vraag ook een coping mechanism kan zijn die wegblijft van verantwoordelijkheid. Wat ik echt nodig heb, is een huis. En een plek om te landen. Dwars door mijn belevenissen heen.

Wie weet iets?

Grote groet,
Victor