Mijn hele (werkzame) leven gaat over geld.

• Principes kosten geld (wetmatigheid (!))
• Je kunt op twee manieren “last” hebben van geld: te veel of te weinig
• Belastingen zijn niet logisch en niet rechtvaardig.

Als je het over ons huidige geld(systeem) hebt is onvermijdelijk dat het mensen verdeelt. In deze tijd (en ook in eerdere fasen) wordt de afstand tussen arm en rijk steeds groter, te groot. Geld zou mensen juist dichter bij elkaar moeten brengen, maar dat vraagt van ieder mens een rechtvaardigere verdeling en het stoppen met de uitwassen (denk aan de ‘Besossen’ en de ‘Musks’ onder ons)

Als we iets kleins kopen dan zijn wij als koper tevreden met de koop en de verkoper met de verkoop. Dat komt omdat wij de juiste waarde van dat kleine weten in te schatten. Bijvoorbeeld een kilo appels bij de groenteboer(als we bij een supermarkt kopen ligt dat anders, die weet niet eens dat wij als individu daar kopen, supermarkten zijn alleen geïnteresseerd in volumes) , kaartje voor de bioscoop of een biertje in een café. een fles wijn (wordt al moeilijker als het om een duurdere wijn gaat (maar blijkbaar heb je dat er voor over)) enzovoort.

Ingewikkelder wordt het als we een auto kopen, emotie speelt daar een veel grotere rol dan het op juiste waarde weten in te schatten, maar ook daar geldt nog steeds dat koper en verkoper na het afsluiten van de deal tevreden zijn.

Dan komt er een moment dat de waarde zo groot is dat je het zelfs niet meer op waarde kan inschatten en het moet overlaten aan adviseurs en advocaten, bijvoorbeeld bij de koop/verkoop van een (groot) bedrijf, daar spelen hele andere overwegingen mee die het bijna onmogelijk maken het te kopen object op juiste waarde te schatten. Kun je dan nog spreken of beide partijen een “goed gevoel” hebben over de deal, of is het onvermijdelijk dat er altijd éen partij die ontevreden achterblijft?

Wat geregeld weer gebeurt: Hoe groter de (ver)koopprijs hoe lastiger het wordt dat alle partijen er bij de deal een goed gevoel aan over houden.

Waar(door) komt het eigenlijk dan dat de partijen niet meer ‘een goed gevoel’ hebben bij de deal als deze groter wordt? Waar ligt dat kantelpunt? En waarom is dat eigenlijk? Kan je bepaalde abstracties nog wel in geld uitdrukken?

Jaap Doorman

financieel specialist